Japonia. Środki przekazu

Japonia. Środki przekazu.

Prasa.

W Japonii ukazuje się 3016 tytułów (1990) wyd. przez 1200 kompanii prasowych. Najwięcej dzienników ukazuje się w Tokio, także o zasięgu ogólnokrajowym: „Yomiuri Shimbun”, zał. 1874, od 1952 wyd. także w Osace, od 1959 — w Sapporo, od 1961 — w Takaoka (nakład poranny 10 mln egz., wieczorny 4,5 mln egz.); „Asahi Shimbun”, liberalny, zał. 1879 w Osace, od 1888 ukazuje się w Tokio, a także w innych miastach, m.in. od 1935 w Nagoi i od 1959 w Sapporo (nakład poranny 8,3 mln egz.); „Mainichi Shimbun”, wyd. od 1882, ukazuje się także w innych miastach (nakład poranny 4 mln egz., wieczorny 1,9 mln egz.), od 1922 wyd. w języku ang. („The Mainichi Daily News”); „Sankei Shimbun”, handl., zał. 1933 w Osace, od 1950 wyd. w Tokio (nakład porany 2 mln egz., wieczorny ponad 900 tys. egz.); „Nihon Keizai Shimbun”, organ wielkiego przemysłu, zał. 1876 (nakład poranny 3 mln egz., wieczorny 1,7 mln egz.), ukazuje się także w innych miastach, m.in. w: Osace, Sapporo i Nagoi; „Tōkyō Shimbun”, związany z Minist. Spraw Zagr., wyd. od 1942 (nakład poranny 700 tys. egz., wieczorny 440 tys. egz.). Wśród dzienników wyd. poza Tokio, o charakterze regionalnym, największe nakłady osiągają: „Chunichi Shimbun”, wyd. w Nagoi, zał. 1942 (nakład poranny 2,3 mln egz., wieczorny 780 tys. egz.), „Hokkaidō Shimbun”, wyd. w Sapporo od 1942 (nakładporanny 1,2 mln egz., wieczorny 780 tys. egz.), „Chūgoku Shimbun”, wyd. w Hirosimie od 1892 (nakład poranny 720 tys. egz., wieczorny 100 tys. egz.), „Kōbe Shimbun”, wyd. w Kōbe od 1898 (nakład poranny ponad 500 tys. egz., wieczorny 260 tys. egz.), „Kyōto Shimbun”, wyd. w Kioto od 1879 (nakład poranny ponad 500 tys. egz., wieczorny 340 tys. egz.). Wśród czasopim są popularne: ogólnoinformacyjny mies. „Ie-no Hikari”, wyd. w Tokio od 1925 (nakład 1,1 mln egz.); tyg. „Kin’yōbi”, wyd. w Tokio (nakład 1 mln egz.); tyg. polit., gosp. i sport. „Focus”, wyd. w języku ang. w Tokio (nakład 850 tys. egz.); ogólnoinformacyjny mies. „Bungei Shunjū”, wyd. w Kioto od 1923 (nakład 656 tys. egz.); mies. gosp. „Money Japan”, wyd. w Tokio od 1985 (nakład 500 tys. egz.); mies. dla kobiet „Ray”, wyd. w Tokio od 1988 (nakład 450 tys. egz.). Agencje prasowe: Kyōdō-tsūshin (Kyodo News Service), największa agencja należąca do towarzystwa akcyjnego, zał. 1945, z siedzibą w Tokio; Jiji-tsūshin-sha, zał. 1945 z siedzibą w Tokio, druga co do wielkości agencja w Japonii, także należąca do towarzystwa akcyjnego, spadkobierczyni agencji Domei; Radiopress Inc., zał. 1945, z siedzibą w Tokio; Sun Telephoto, zał. 1952, z siedzibą w Tokio.

Radio i telewizja.

Radio działa od 1925, a telewizja — od 1952 (prywatne stacje telew. pojawiły się 1951). Pracę radia i telewizji nadzoruje niekomercyjna publiczna korporacja Nippon Hōsō Kyōkai (NHK), zał. 1925; nadaje 5 programów radiowych i telew.; 2 kanały telew. dzielą się na ogólny i edukacyjny; centralne stacje nadawcze znajdują się m.in. w Tokio, Osace, Nagoi, Hirosimie; działa 97 komercyjnych stacji radiowych i 126 komercyjnych stacji telew.; programy lokalne nadawane są w systemie M/NTSC.