Janów Podlaski
 
Encyklopedia PWN
Janów Podlaski,
w. gminna w woj. lubelskim, w pow. bialskim, na pograniczu Równiny Łukowskiej i Podlaskiego Przełomu Bugu, nad Czyżówką, w pobliżu jej ujścia do Bugu;
Wieś książąt litew., 1423 darowana biskupom łuckim; prawa miejskie 1465; znaczny ośr. rzemieślniczo-handl., zniszczony w XVII w.; od 1795 w zaborze austr., od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; 1918–32 siedziba powiatu konstantynowskiego; 1945 utrata praw miejskich. Miejsce ostatnich lat życia poety i historyka A. Naruszewicza. W J.P. znajduje się najstarsza stadnina koni w Polsce (zał. 1817), znana w kraju i za granicą z hodowli koni czystej krwi arab.; od 1969 doroczne aukcje koni dla nabywców z całego świata; drobny przemysł; zespół szkół; barok. kościół kolegiacki (katedralny 1818–67) z 1. poł. XVIII w.; dzwonnica i seminarium duchowne z XVIII w. (przebudowane). Na wschód od wsi, nad Bugiem, rezerwat Łęg Dębowy.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Janów Podlaski, Stajnia Pod Zegarem fot. B. Lemisiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia