Janicki Klemens
 
Encyklopedia PWN
Janicki, Ianicius, Januszkowski, Klemens, ur. 17 XI 1516, Januszkowo k. Żnina, zm. 1543, Kraków,
poeta;
najwybitniejszy przedstawiciel humanist. poezji łac. w Polsce; syn chłopa, wychowanek poznańskiej Akad. J. Lubrańskiego; od 1536 na dworze A. Krzyckiego, następnie P. Kmity (na jego koszt 1538–40 studiował w Padwie), obdarzony laurem poet.; celował w refleksyjnej liryce osobistej (elegia De se ipsoO sobie samym do potomności); zbiór wierszy Tristia (1542), satyra antymagnacka Querela Reipublicae Regni Poloniae... (1538?), zbiór epigramów Vitae Regum Polonorum... (1563); Carmina. Opera omnia (1966, z przekładem pol.), Poezje wybrane (1975).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia