Jan Maurycy Orański
 
Encyklopedia PWN
Jan Maurycy Orański, książę (od 1652), z rodu Nassau-Siegen, ur. 17 VI 1604, Dillenburg, zm. 20 XII 1679, Bergenthal k. Kleve,
dowódca wojsk., holenderski administrator kolonialny;
podczs wojny trzydziestoletniej 1618–48, od 1621 walczył w armii holenderskiej przeciw Hiszpanii; 1636–44 generalny gubernator w północno-wschodniej Brazylii z ramienia holenderskiej Zachodnioindyjskiej Kompanii Handl., stąd przydomek Brazylijczyk; sprawny administrator, podał się do dymisji po odmowie wsparcia finansowego dla zarządzanej przez niego kolonii; od 1647 w służbie elektora brandenburskiego, namiestnik (statthalter) m.in. Kleve i Minden; 1665 stanął na czele armii holenderskiej w 2. wojnie ang.-holenderskiej; za udział w wojnie przeciw Francji 1668 został podniesiony do rangii marszałka; w jego domu w Hadze znajduje się cenna kolekcja malarstwa zw. Mauritshius.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Haga, Pałac Mauritshuis, 1633–1635, Holandiafot. L. Adamski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia