Jabłczyński Feliks
 
Encyklopedia PWN
Jabłczyński Feliks, ur. 20 IX 1865, Warszawa, zm. 30 III 1928, tamże,
grafik, malarz, chemik i pisarz;
czł. Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”; tworzył symbol., ekspresyjne obrazy i prace graficzne (pejzaże, portrety), eksperymentował w zakresie technik artyst. (wynalazł ceratoryt i ziarnoryt); autor zbiorów nowel Romans (1905), U stóp Partenonu (1913) i powieści Książę Buonatesta (1917); zajmował się też muzyką, matematyką, astronomią i językoznawstwem.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia