Hel
 
Encyklopedia PWN
Hel,
miasto w województwie pomor., w powiecie puckim, na krańcu Mierzei Helskiej, nad Zat. Pucką i otwartym morzem, w obrębie Nadmor. Parku Krajobrazowego.
Ludność miasta: ogółem — 3,3 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 148,5 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 22 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 18°47′E, szerokość geograficzna: 54°37′N
Prawa miejskie: nadanie praw — przed 1351
Oficjalne strony WWW: www.hel.eu
— 2,8 tys. mieszk. (2022). Osada rybacka wzmiankowana 1198; ośr. rybołówstwa z własnym portem i flotą handl. (Stary Hel); prawa miejskie przed 1351–1872 i od 1963; w XV w. zał. Nowy Hel, który w XVII w. przejął funkcje i prawa miejskie Starego Helu; 1454 nadany przez Kazimierza IV Jagiellończyka Gdańskowi; 1772–1920 w zaborze pruskim; 1825 wybudowano latarnię mor., 1892–93 port rybacki; od końca XIX w. miejscowość letniskowa; w okresie międzywojennym ośr. rybołówstwa i kąpielisko; od 1922 połączenie kol.; 1 IX–2 X 1939 obrona Mierzei Helskiej przez oddziały polskie. Port rybacki i żeglugi przybrzeżnej oraz port wojenny; przedsiębiorstwo połowów i przetwórstwa rybnego Koga; kąpielisko mor.; Obserwatorium Geofiz. PAN; laboratorium Mor. Inst. Rybackiego w Gdyni; latarnia mor. (z 1825); w dawnym got. kościele z XV w. Muzeum Rybołówstwa (ze skansenem łodzi rybackich), Muzeum Obrony Wybrzeża.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia