Hafsydzi
 
Encyklopedia PWN
Hafsydzi, Banū Ḥafṣ,
dynastia berberska panująca 1228–1574 w Ifrikijji, ze stolicą w Tunisie.
Zał. ją Abu Zakarija Jahja, początkowo namiestnik Tunisu z ramienia Almohadów, który stał się niezależnym władcą opanowując Konstantynę i Bidżaję; jego syn Al-Mustansir (1249–77) stworzył potężne państwo, przyjął tytuł kalifa i nawiązał stosunki dyplomatyczne z państwami eur.; po jego śmierci walki dynastyczne osłabiły kalifat i wydały na łup sąsiadom (m.in. Abdalwadydom i Marynidom); w 2. poł. XIV w. ponownie zjednoczył i umocnił państwo Hafsydów kalif Abu al-Abbas Ahmad (1370–94); przez następny wiek przeżywało ono rozkwit; od pocz. XVI w. stało się obiektem rywalizacji hiszp.-tur. i ostatecznie 1574 zostało włączone do imperium osmańskiego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia