Haarlem
 
Encyklopedia PWN
Haarlem Wymowa,
m. w północno-zachodniej Holandii, w konurbacji Randstad, na zachód od Amsterdamu;
ośrodek administracyjny prowincji Holandia Północna. Dawna stol. hrabstwa Holandii; prawa miejskie w XII–XIII w.; w powstaniu antyhiszp. (1572) po 7-miesięcznym oblężeniu zdobyty 1573 przez Hiszpanów, 1577 włączony do Rep. Zjednoczonych Prowincji; rozwój w XVII w. (jedwabnictwo). Gł. ośr. handl. największego w Holandii regionu uprawy i eksportu kwiatów (tulipany, narcyzy); przemysł maszyn., spoż. (fabryka wyrobów czekoladowych Mars); siedziba Hol. Tow. Nauk. (zał. 1752), Hol. Służby Geol.; biblioteki; ośr. turyst.; muzea, m.in. Frans Halsmuseum (w dawnym domu starców, 1608); kościoły: późnogot. Grote Kerk (Św. Bawona 1397, 1. poł. XVI, XIX w.) i Nieuwe Kerk (1. poł. XVII w.); Dom Wagi Miejskiej (1598), ratusz (XVII w.), hale rzeźnicze (1602–03); liczne kamienice szczytowe (XVI–XVIII w.). Na zachód od Haarlemu park nar. (wydmy nadmor., wysokość do 60 m, porośnięte lasem sosnowym).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Haarlem, hale rzeźnicze fot. P.M. Przypkowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia