Gwiżdż Feliks, ur. 12 I 1885, Odrowąż (Podhale), zm. 27 V 1952, Warszawa,
podhalański działacz społeczno-polityczny, poeta, dramatopisarz;
Gwiżdż Feliks
Encyklopedia PWN
podczas I wojny świat. w Legionach Pol.; 1918–21 w WP; działacz plebiscytowy na Spiszu i Orawie; 1928–35 poseł na sejm, 1935–38 senator; związany z obozem piłsudczyków; 1903–09 redaktor „Kuriera Lwowskiego”, współzałożyciel i 1913–14 redaktor „Gazety Podhalańskiej”, założyciel i 1927–37 redaktor „Gospodarza Polskiego”, 1936–38 redaktor „Ziemi Podhalańskiej”; założyciel i od 1935 prezes ZG Związku Podhalan; po 1935 uczestniczył w działaniach zmierzających do oderwania Słowacji od Czechosłowacji; podczas okupacji niem. żołnierz AK, uczestnik powstania warsz. 1944; twórczość związana z Podhalem: dramaty Podcięty dąb (1906) i Gody (1922), zbiory poezji Fale (1907) i Kośba (1921), nowele Dobrzy ludzie (1912) i Obrazy na szkle (1926), po 1945 cykl audycji radiowych Zwyrtałowa bacówka; tłumacz słowac. literatury.
