Gwinea Bissau. Gospodarka
 
Encyklopedia PWN
Gwinea Bissau. Gospodarka.
Jeden z najbiedniejszych krajów świata, znacznie zniszczony w wyniku wojny domowej 1998–99 i późniejszych konfliktów; produkt krajowy brutto wg parytetu siły nabywczej na 1 mieszkańca wynosi zaledwie 600 dolarów USA (2007); od 1974 gospodarka centralnie planowana, w latach 80. liberalizacja. Podstawą gospodarki jest rolnictwo — zatrudnia ok. 82% ludności zawodowo czynnej i wytwarza ok. 62% produktu krajowego brutto; w 2005 duże straty w uprawach spowodowane plagą szarańczy.
Przemysł. Nieeksploatowane złoża boksytów i fosforytów; przemysł spoż. (m.in. łuszczarnie ryżu, olejarnie), drzewny; mała montownia samochodów.
Rolnictwo. Gł. uprawami są nanercz, ryż i orzeszki ziemne; ponadto uprawia się: kukurydzę, maniok, sorgo, bataty, banany, trzcinę cukrową, palmę olejową, palmę kokosową; hodowla bydła, trzody chlewnej, owiec i kóz; duże znaczenie ma rybołówstwo.
Transport i łączność. Transport bardzo słabo rozwinięty; 2,8 tys. km dróg kołowych (2003), z czego 28% utwardzonych; brak linii kol.; port mor. i międzynarodowy port lotniczy w Bissau. Słabo rozwinięta sieć telefoniczna; w użyciu 1,3 tys. telefonów komórkowych (2003).
Handel zagraniczny. Bilans handlowy ujemny; eksport (133 mln dolarów USA, 2006) produktów rolnych (głównie nanercza, orzeszków ziemnych) — ponad 50% wartości wywozu, ryb i krewetek, drewna; import (200 mln dolarów USA) głównie żywności, ropy naftowej, maszyn i urządzeń; handel głównie z Indiami, Włochami, Nigerią, Portugalią, Senegalem.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia