Göring Hermann
 
Encyklopedia PWN
Göring
[gọ̈:rıŋ]
Hermann Wymowa, ur. 12 I 1893, Rosenheim, zm. 15 X 1946, Norymberga,
marszałek Rzeszy, jeden z gł. przywódców III Rzeszy i najbliższych współpracowników A. Hitlera, zbrodniarz wojenny.
Od 1922 w NSDAP; od 1932 przewodniczący Reichstagu, obwiniony o udział (1933) w jego prowokacyjnym podpaleniu (lipski proces); od 1933 premier Prus, organizator Gestapo i obozów koncentracyjnych; oprócz Hitlera i H. Himmlera odegrał gł. rolę w krwawej likwidacji kierownictwa SA („noc długich noży”); nacz. dow. lotnictwa wojsk. (jeden z najsłynniejszych pilotów niem. podczas I wojny świat.), odpowiedzialny za bombardowanie w czasie II wojny światowej otwartych miast i ludności cywilnej; od 1936 kierował gospodarką wojenną III Rzeszy; 1939 wyznaczony przez Hitlera na swego następcę; od 1943, w związku z niemożnością przeciwstawienia się przez Luftwaffe potędze lotnictwa alianckiego, tracił stopniowo wpływy. Jeden z gł. zbrodniarzy wojennych III Rzeszy, skazany przez Międzynar. Trybunał Wojsk. w Norymberdze na karę śmierci, popełnił samobójstwo.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia