Geremek Bronisław
 
Encyklopedia PWN
Geremek Bronisław, ur. 6 III 1932, Warszawa, zm. 13 VII 2008, Lubień,
historyk, polityk;
1955–85 pracownik nauk. (zwolniony z powodów polit. na polecenie władz), a od 1989 profesor Instytutu Historii PAN; od 2004 czł. PAU; 1950–68 czł. PZPR; 1978–80 wykładowca Tow. Kursów Nauk.; VIII 1980 doradca Międzyzakładowego Kom. Strajkowego w Stoczni Gdańskiej, następnie — krajowych władz NSZZ „Solidarność”; 1981–82 internowany; 1983 więziony; 1989 współtwórca porozumienia Okrągłego Stołu; 1989–2001 poseł na sejm (1989–90 przewodniczący Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego); 1989 współzałożyciel ROAD, później UD, 1994 Unii Wolności (2000–01 przewodniczący); 1991–97 przewodniczący klubu parlamentarnego UD, potem Unii Wolności; 1989–97 przewodniczący sejmowej komisji spraw zagr.; 1997–2000 min. spraw zagr.; od 2004 deputowany do Parlamentu Eur.; 1998 jako przewodniczący OBWE uczestniczył w misjach w Kosowie oraz w republikach kaukaskich; gł. prace: Najemna siła robocza w rzemiośle Paryża XIII–XV w. (1962), Ludzie marginesu w średniowiecznym Paryżu. XIV–XV wiek (1971), Litość i szubienica. Dzieje nędzy i miłosierdzia (1989), Świat „opery żebraczej”. Obraz włóczęgów i nędzarzy w literaturach europejskich XV–XVII wieku (1989); 2002 odznaczony Orderem Orła Białego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia