Galileusza zasada względności,
fiz. obowiązująca w mechanice klas. zasada, wg której wszystkie układy inercjalne są równoprawne przy formułowaniu praw mechaniki;
Galileusza zasada względności
Encyklopedia PWN
oznacza to, że we wszystkich tych układach prawa mechaniki mają jednakową postać, przy czym związki między współrzędnymi czasoprzestrzennymi zdarzeń w różnych układach inercjalnych dane są przekształceniem Galileusza (prawa mechaniki są niezmiennicze względem przekształcenia Galileusza). Po odkryciu przez J.C. Maxwella praw elektrodynamiki, okazało się, że nie są one niezmiennicze względem przekształceń Galileusza. Zastępując to przekształcenie przekształceniami Lorentza, A. Einstein rozszerzył 1905 zasadę równouprawnienia układów inercjalnych również na prawa elektrodynamiki, a następnie na wszystkie podstawowe prawa fizyki, tworząc szczególną teorię względności. Zasada względności Einsteina, będąca uogólnieniem z.w.G., stanowi podstawową zasadę metodol. fizyki.