Galileo
 
Encyklopedia PWN
Galileo
[gälılẹıou] Wymowa,
amerykański próbnik kosmiczny, przeznaczony do badań Jowisza oraz jego największych księżyców i pierścieni;
wyniesiony na orbitę okołoziemską 18 X 1989 z pokładu wahadłowca Atlantis, a następnie wprowadzony na trajektorię międzyplanetarną ku Jowiszowi; po drodze zbliżył się do planetoidy Gaspra, VII 1995 od próbnika oddzieliła się sonda i obydwa moduły dotarły 7 XII 1995 w bezpośrednie otoczenie Jowisza, po czym sonda wniknęła w atmosferę planety, a tzw. orbiter pozostał na orbicie wokół Jowisza, stając się pierwszym sztucznym satelitą tej planety. Penetrująca atmosferę sonda przez ok. godzinę przekazywała dane o temperaturze, strukturze warstwowej i właściwościach chmur wokół Jowisza, pobrała próbki składu chemicznego atmosfery planety, dostarczyła danych o wiatrach tam występujących, wyładowaniach atmosferycznych oraz energetycznych protonach i elektronach uwięzionych w polu magnetycznym Jowisza. Badania prowadzone z orbitera koncentrowały się głównie na obserwacjach największych księżyców Jowisza (Io, Europy, Ganimedesa, Callisto) oraz pierścieni wokół planety; w czasie misji Galileo m.in. wykrył wulkanizm Io, stosunkowo silne pole magnetyczne Ganimedesa, odkrył, że Europa, Io i Ganimedes mają żelazne jądra, a wnętrze Callisto jest jednorodną mieszaniną skalno-lodową bez wyraźnie ukształtowanego jądra; wyniki badań Galileo pozwalają wnioskować o obecności słonej wody w warstwach podpowierzchniowych Europy i Callisto. Od startu z Ziemi do spłonięcia w atmosferze Jowisza 21 IX 2003 Galileo przebył 4632 mln km.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Daktyl, naturalny satelita planetoidy Idy fot. NASA
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia