Gajcy Tadeusz

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Gajcy Tadeusz, pseud. Karol Topornicki, Witold Orczyk, Roman Oścień, ur. 8 II 1922, Warszawa, zm. 20 VIII 1944, tamże,

poeta, dramatopisarz, prozaik.

Współzałożyciel i redaktor konspiracyjnego pisma „Sztuka i Naród”; żołnierz AK, poległ w powstaniu warszawskim; w wizyjnych wierszach i poematach nawiązujących do doświadczeń katastroficznej poezji lat 30. (konspiracyjnie wydane zbiory: Widma 1943, Grom powszedni 1944) oraz groteskowych (Misterium niedzielne 1943) i poetyckich utworach dramatycznych (Homer i Orchidea, wystawiony 1946) dał wyraz tragicznym doświadczeniom swego pokolenia; Utwory wybrane (1968), Pisma (1980), Wybór poezji. Misterium niedzielne (1992).

Bibliografia

S. Bereś Uwięziony w śmierci. O twórczości Tadeusza Gajcego, Warszawa 1992;

B. Maj Biały chłopiec. O poezji Tadeusza Gajcego, Kraków 1992.