Fabiusz Rullianus

Fabiusz Rullianus, Quintus Fabius Maximus Rullianus, ur. ok. 355, zm. ok. 290 p.n.e.,

wódz rzymski;

konsul (322, 310, 308, 297, 295), dyktator (315), dowódca jazdy (325), cenzor (304); jeden z bohaterów wojen samnickich — będąc dowódcą jazdy z trudem uniknął śmierci, gdy wbrew zakazowi dyktatora wdał się w walkę z Samnitami; jako dyktator poniósł klęskę pod Lautulae; 310–308 podjął zwycieską wyprawę w głąb Etrurii; 295, wraz z kolegą Publiuszem Decjuszem Musem, rozgromił Samnitów i Galów pod Sentinum; 292 wybrany legatem, by wydostać z Samnium swego syna, który znalazł się w niebezpiecznym położeniu; wódz niezmiernie popularny, jako polityk umiarkowany konserwatysta; cenzor wraz z Decjuszem, usunął z tribus wiejskich zamożnych wyzwoleńców.