Fabiani Maks
 
Encyklopedia PWN
Fabiani Maks, ur. 29 IV 1865, Cobdil (ob. Kobdilj), zm. 12 VIII 1962, Gorycja,
architekt słoweński;
1888 ukończył Akademie der Bildenden Künste w Wiedniu, 1910–20 profesor tejże uczelni; 1892–96 pracował w atelier O. Wagnera; od 1917 mieszkał w Gorycji, gdzie pełnił funkcję kierownika odbudowy miasta; w swej twórczości F. nawiązywał do architektury hist., gł. baroku i rokoka (siedziba spółki Portois & Fix w Wiedniu 1900, dom Tow. Urania 1905–09 tamże); pojawiały się w niej także elementy bliskie secesji wiedeńskiej (siedziba spółki Kleinmayr & Bamberg w Lublanie 1906); oprócz architektury F. zajmował się także urbanistyką, m.in. oprac. plan odbudowy Lublany zniszczonej przez trzęsienie ziemi (1895) i projekt regulacji Bielska (1899).
Bibliografia
M. Pozzetto Max Fabiani. Ein Architekt der Monarchie, Wien 1982.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia