Everglades, Park Narodowy
 
Encyklopedia PWN
Everglades, Park Narodowy
[p. n. ẹwərgleıdz],
Everglades National Park,
park nar. w USA, w stanie Floryda, zał. 1934;
pow. 566 tys. ha; obejmuje równinny teren wokół zat. Florydy, błota, wysepki, rozległe słodkie i słone obszary; flora bardzo różnorodna i bogata; subtropikalne obszary z mangrowymi, szuwarami, wśród roślin palmy, cyprysy, sosna błotna, paprocie, lilie, kłoć (Cladium); w faunie m.in. manat, słodkowodny krokodyl, aligator amer., żółwie (np. matamat), lis amer., opos, wydra, jelenie, liczne węże, bogactwo ptaków, np. bocian (jedyny gat. w USA), pelikan brunatny, czapla śnieżna, ibis kasztanowaty, bielik amer.; 1976 uznany przez UNESCO za rezerwat biosfery, wpisany na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO (1979).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia