Erechtejon
 
Encyklopedia PWN
Erechtejon, Eréchtheion,
świątynia na Akropolu ateńskim, wzniesiona w porządku jońskim 421–405 p.n.e. z marmuru pentelickiego;
miejsce kultu Ateny Polias, Posejdona, Zeusa Hypatosa, Erechteusza, Hefajstosa i herosa Butesa, w którym także znalazła się święta oliwka, źródło słonej wody, grobowiec Kekropsa — symbole rel. związane z legendarnymi początkami Aten i sporem Ateny z Posejdonem o panowanie nad Attyką; świątynia o nieregularnym planie, prawdopodobnie zaprojektowana przez Mnesiklesa, wyróżnia się niezwykłym elementem — tzw. gankiem (lożą) kor, w którym belkowanie dźwiga 6 pięknych posągów dziewcząt (kariatyda); jeden z nich od 1802 znajduje się w zespole marmurów Elgina w British Museum; w VI w. Erechtejon został zamieniony na kościół chrześc., a w XVII–XIX w. popadł ostatecznie w ruinę.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Ateny, Erechtejon, ruiny świątyni na Akropolu, koniec V w. p.n.e. (Grecja) fot. J. Kilian/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Akropol ateński, kariatydy z tzw. Loży Kor Erechtejonu, 421–404 p.n.e. (Grecja) fot. J. Bielski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia