Epiru despotat,
państwo gr. założone po IV krucjacie 1204 przez Michała I Komnena Dukasa (związanego z obaloną w Konstantynopolu dyn. Angelosów), z ośrodkami w Arcie i Janinie;
Epiru despotat
Encyklopedia PWN
rywalizując z Cesarstwem Nicejskim, Teodor, brat Michała, koronował się na cesarza 1224 w odebranej łacinnikom Tessalonice (ob. Saloniki); cesarz nicejski, Jan III Dukas Watatzes, zajął miasto 1246, podporządkowawszy sobie kolejnego władcę Epiru, Jana, mianowanego przezeń despotesera (stąd przyjęła się nazwa d.E., odnosząca się także do czasów wcześniejszych); Komnenowie Dukasi panowali do 1318, po nich zaś wł. rodzina Orsinich; za czasów Andronika III Paleologa Epir wrócił na krótko do Bizancjum, później zajęli go Serbowie (1348); ośrodkiem ich władzy była Janina, podczas gdy w Arcie zapanował albański klan Spata; na pocz. XV w. władze w Epirze objęła rodzina Tocco; 1430 Janina, a 1449 Arta dostały się pod panowanie Turków osmańskich.
