Dynowskie, Pogórze

Dynowskie, Pogórze,

wschodnia część Pogórza Środkowobeskidzkiego między dolinami Wisłoka i Sanu;

na północy graniczy z Podgórzem Rzeszowskim; przeważa falista, rozcięta erozyjnie wyżyna (wys. 350–450 m), zbud. gł. z fliszu; w południowo-zachodniej części twardzielcowe grzbiety (zbud. z piaskowców ciężkowickich) i ostańcowe pagórki, fantazyjne formy skalne (m.in. rezerwat Prządki), wysokość do 592 m (Sucha Góra); gł. rz.: San, Wisłoka i jej prawy dopływ Stobnica; region gęsto zaludniony, roln.; gł. m.: Brzozów, Dynów, Błażowa, Tyczyn.