Dominika. Historia
 
Encyklopedia PWN
Dominika. Historia.
Wyspa zamieszkana przez Karaibów, odkryta 1493 (w niedzielę, łac. dies Dominica) przez K. Kolumba. W 1632 pojawili się tu pierwsi osadnicy francuscy (kulturowe wpływy francuskie są widoczne do czasów obecnych). Na mocy traktatu paryskiego 1763 przyznana Wielkiej Brytanii, początkowo administrowana jako część Wysp Podwietrznych (Leeward Islands), 1771 została odrębną kolonią, by 1871 wejść w skład utworzonej wówczas Federacji Wysp Podwietrznych (Federal Colony of the Leeward Islands). Na wyspie rozwijała się uprawa trzciny cukrowej i kakao oraz bananów. W 1939 Dominika wystąpiła z Federacji i 1940 stała się częścią Wysp Zawietrznych (Windward Islands). 1958–62 znalazła się w ramach Federacji Indii Zachodnich, 1967 otrzymała status państwa stowarzyszonego z Wielką Brytanią, a 1978 pełną niepodległość w ramach brytyjskiej Wspólnoty Narodów i członkostwo ONZ. 1980–95 władzę sprawowała prawicowa Partia Wolności Dominiki, a premierem była E. Charles. Po rządach Zjednoczonej Partii Robotniczej (1995–2000) do władzy doszła Partia Pracy Dominiki, która 2000 zwyciężyła w wyborach parlamentarnych (od 2004 premier R. Skerrit).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia