Dhaka
 
Encyklopedia PWN
Dhaka, Dakka Wymowa, bengalskie Ḍhākā, ang. Dhaka, dawniej Dacca,
stolica Bangladeszu, ośrodek adm. prow. Dhaka, położona w środkowej części kraju, na płaskiej równinie w delcie Gangesu, Brahmaputry i Meghny, nad rz. Buriganga (odnoga Brahmaputry).
Pierwsze wzmianki z I tysiącl. n.e.; w XVII w. stol. Bengalu w imperium Mogołów (1608–39 i 1660–1704), ośr. handlu mor.; od 1765 pod kontrolą bryt.; 1805–12 stol. Bengalu Wschodniego i Asamu w Indiach Bryt.; na pocz. XX w. centrum handl. i ośr. nauki; od 1947 stol. Pakistanu Wschodniego; od 1971 stol. Bangladeszu; 1969 poważnie zniszczona przez huragan, następnie w czasie wojny o niepodległość Bangladeszu. — 1991–2008 liczba mieszk. aglomeracji wzrosla z 6,1 mln do 12,3 mln; centrum gosp. kraju; z m. Narajongońdź i in. tworzy największy okręg przem. Bangladeszu; przemysł jutowy, bawełniany, jedwabn., spoż. (olejarski), metal., nawozów sztucznych, farm. i in.; stary ośr. rzemiosła (muśliny, wyroby ze srebra); węzeł kol. i drogowy; największy w kraju port rzeczny (przeładunki ok. 5 mln t rocznie); międzynar. port lotn.; ośr. nauk.-kult.: 2 uniw. (zał. 1921 i 1970), politechnika, biblioteka nar.; siedziba Międzynar. Organizacji Juty; muzea; zabytki z czasów mogolskich: fort, grobowiec Bibi Peri, Mały i Duży Karawanseraj z XVII w.; liczne meczety (najstarszy z XV w.), świątynie nieba, pagody.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia