Dedecius Karl

Dedecius Karl , ur. 20 V 1921, Łódź, zm. 26 II 2016, Frankfurt n. Menem,

niem. tłumacz literatury pol., krytyk i wydawca;

aktywny popularyzator literatury pol.; czł. pol. Pen Clubu; od 1990 czł. PAU; czł. honorowy Związku Tłumaczy Niem. Akad. Języka i Poezji; współtwórca (1980) i dyr. (do 1997) Deutsches Polen-Institut w Darmstadt (wydającego od 1982 z inicjatywy D. 50-tomową serię «Polnische Bibliothek»); pomysłodawca (1996) eur. Akad. Kultury w Krakowie; uznanie zdobył przekładem Myśli nieuczesanych S.J. Leca (1959, wielokrotnie wznawiany); opublikował liczne zbiory przekładów (ze swoimi wstępami lub posłowiami), m.in. poezji: J. Przybosia (1963, 1978), Z. Herberta (1964, 1967, 1974), T. Różewicza (1965, 1969, 1983), Cz. Miłosza (1966, 1979, 1982), W. Szymborskiej (1973, 1986), A. Zagajewskiego (1984); przekładał także prozę, m.in.: opowiadania J. Szaniawskiego (1969), pisma K. Wojtyły (1979), Popiół i diament J. Andrzejewskiego (1984); opublikował kilkanaście antologii poezji pol.; autor zbiorów esejów o literaturze pol. i sztuce translacji, m.in.: Polacy i Niemcy. Posłannictwo książek (1971, wyd. pol. 1973), Notatnik tłumacza (1974, wyd. rozszerzone 1988), O Polsce, Europie, literaturze: dialog przyjaźni (1996); otrzymał nagrodę pol. Pen Clubu (1965), odznakę „Zasłużony dla kultury polskiej” (1974); 2003 odznaczony Orderem Orła Białego.

Bibliografia

Polonica Dedeciana. Literatura polska w pismach, tłumaczeniach i wydawnictwach Karla Dedeciusa — bibliografia wydawnictw książkowych z lat 1959–1986, Toruń 1986.