Debye 
, ur. 24 III 1884, Maastricht, zm. 2 XII 1966, Ithaca (stan Nowy Jork),
holenderski fizyk i chemik;
[dəbạj]
Peter Joseph Wilhelm , ur. 24 III 1884, Maastricht, zm. 2 XII 1966, Ithaca (stan Nowy Jork),
Debye Peter Joseph Wilhelm
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
profesor wyższej szkoły techn. (ETH) w Zurychu (1911, 1920–37) i wielu uniw., m.in. w Getyndze, Lipsku, Berlinie; od 1934 dyr. Inst. Fizyki im. ces. Wilhelma w Berlinie; 1940 wyemigrował do USA; profesor Cornell University w Ithaca; prace Debyea dotyczyły różnych zagadnień fizyki i chemii, gł. teorii ciała stałego (przedstawił 1912 model ciała stałego — tzw. model Debyea, wraz z P. Scherrerem oprac. 1916 metodę badania ciał polikrystal. — tzw. metoda Debyea–Scherrera–Hulla); oprac. także teorię przewodnictwa elektr. roztworów elektrolitów (1923, wraz z E. Hückelem), 1926 przedstawił metodę otrzymywania niskich temp. (poniżej 0,7 K) opartą na wykorzystaniu zjawiska magnetokalorycznego; 1923, niezależnie od A.H. Comptona, podał teorię zjawiska Comptona; za prace dotyczące teorii struktury molekularnej 1936 otrzymał Nagrodę Nobla.
