Dajan-chan
 
Encyklopedia PWN
Dajan-chan, właśc. Batu Mön-gke Dajan-chan, ur. 1460, zm. 1504 lub 1543,
wódz mongolski, wielki chan od 1479;
był pierwszym z potomków Kubilaja, za którego rządów wypędzeni z Chin Mongołowie zjednoczyli się i odtworzyli we wschodniej Mongolii swoje imperium; D. wojował z Ojratami (wypędzając ich z centralnej Mongolii) i z Chinami, na których próbował wymusić zgodę na poszerzenie wymiany handl.; zgodnie z tradycją koczowników podzielił swoje państwo na dwa skrzydła (prawe i lewe), ale tłumił wszelkie próby secesji; po śmierci D. jego państwo rozpadło się.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia