DAB
 
Encyklopedia PWN
DAB, ang. Digital Audio Broadcasting,
system cyfrowej radiofonii naziemnej;
umożliwia niezakłócony odbiór przesyłanego dźwięku (o jakości dorównującej dźwiękowi z płyty kompaktowej), nawet w szczególnie trudnych warunkach, np. w poruszającym się samochodzie; razem z dźwiękiem mogą być przesyłane: tekst, rysunki (grafika) i krótkie sekwencje wideo, wyświetlane na ekranie odbiornika; przekazywanie tak dużej ilości informacji jest możliwe dzięki kompresji danych; programy DAB są nadawane w przedziałach częst.: 49–68 MHz (zakres I), 104–108 MHz (zakres II), 174–240 MHz (zakres III) oraz 1452–1492 MHz (pasmo L), przy czym do emisji sygnału wykorzystuje się przedziały częst. (bloki) o szer. 1,536 MHz; w Europie wprowadzony do eksploatacji w końcu lat 90. XX w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia