Cyrankiewicz Józef
 
Encyklopedia PWN
Cyrankiewicz Józef, ur. 23 IV 1911, Tarnów, zm. 20 I 1989, Warszawa,
działacz socjalist. i komunist., polityk, z wykształcenia prawnik.
1930–39 w PPS (1935–39 sekr. Okręgowego Kom. Robotniczego w Krakowie); 1939–41 w PPS–WRN; 1941–45 więziony, m.in w obozie Auschwitz; 1945–48 w PPS (czł. CKW, sekr. generalny i czł. Rady Nacz.), rzecznik podporządkowania się PPR; 1947–48, po wyeliminowaniu z kierownictwa PPS grupy zwolenników autonomii partii, doprowadził do połączenia PPS i PPR na warunkach podyktowanych przez stronę komunist.; od 1948 w PZPR (1948–54 czł. Biura Organizacyjnego i sekr. KC, 1948–71 czł. Biura Polit. KC); 1946–47 min. bez teki; 1947–52 i 1954–70 premier, 1952–54 wicepremier; 1970–72 przewodniczący Rady Państwa; 1947–72 poseł na sejm; 1973–86 przewodniczący Ogólnopol. Kom. Pokoju; jako premier w czerwcu 1956 i w grudniu 1970 ostro piętnował uczestników strajków i demonstracji, jednocześnie popierał umiarkowane przemiany polit. (zmiany w kierownictwie PZPR) i społ.-gospodarcze.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia