Casa da Índia
 
Encyklopedia PWN
Casa da Índia
[kạza da ịndja; portug., ‘dom Indii’],
portugalski urząd ds. handlu zamor. i kolonii, utw. ok. 1501, z siedzibą w Lizbonie;
wykształciła się z kilku instytucji ds. posiadłości w Afryce, działających w XV w. (najstarsza, Casa da Ceuta, zał. 1434 w Lizbonie), zreorganizowanych po odkryciu 1497–99 drogi do Indii; 1509 statut; podlegała Koronie, stanowiła połączenie przedsiębiorstwa handl. z urzędem administracji kolonialnej: kontrolowała handel zamor., pobierała cła, prowadziła dokumentację i korespondencję, miała kompetencje sądownicze, nadzorowała nominacje urzędników, wyposażenie statków, wyszkolenie żeglarzy, później również kolonizację Brazylii; przekształciła się w ministerstwo kolonii. Na jej wzór 1503 został zał. w Sewilli król. urząd hiszp. Casa de la Contratación de las Indias ds. regulacji i nadzoru żeglugi oraz handlu z posiadłościami w Ameryce, będący instrumentem centralizacji i kontroli imperium, 1717 przeniesiony do Kadyksu, 1790 zlikwidowany.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia