Carcassonne
m. w południowej Francji, w regionie Oksytania, nad rz. Aude i Kanałem Południowym;
[karkasọn] 
,
, Carcassonne
Encyklopedia PWN
W I w. n.e. kolonia rzym. Carcaso, następnie w rękach Wizygotów (V–VII w.) i Arabów (do 2. poł. VIII w.); od IX w. niezależne księstwo; w XI–XIII w. jedna z potężniejszych twierdz południowo-zachodniej Francji; 1213 zniszczona jako ośr. albigensów przez S. de Monfort, który 1247 oddał miasto królowi fr. Ludwikowi XI; 1566 masakra hugenotów. Przemysł skórz., włók., chem.; węzeł komunik.; ośr. handl., usługowy i turyst.; muzeum; miasto obronne (Cité) na wzgórzu, ujęte w 2 obwody murów obronnych z basztami, bramami, barbakanem; wewn. obwód z VI w., zewn. z XII, XIII w.; zamek czworoboczny z XII w.; rom.-got. kościół St. Nazaire; dolne miasto (Ville basse) z got. kościołami St. Michel (XIII w.) i St. Vincent (XIV w.); Carcassone zrekonstruowane w znacznej części przez E. Viollet-le-Duca w poł. XIX w., jest jednym z największych zachowanych średniow. miast warownych w Europie — wpisany na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO.
