Campagnola Domenico
 
Encyklopedia PWN
Campagnola
[kampanjọla]
Domenico, ur. ok. 1500, Wenecja, zm. 1564, Padwa,
wł. rytownik i rysownik, także malarz;
był przybranym synem i uczniem rytownika G. Campagnola. Wczesne drzeworyty artysty świadczą o zależności artyst. od ojca (Krajobraz z dwoma młodzieńcami, Krajobraz z chłopcem łowiącym ryby), z której wyzwolił się ok. 1517–1518; z tego okresu pochodzą jego pierwsze samodzielne miedzioryty i drzeworyty; w tych ostatnich widać ścisłe związki tematyczne i stylistyczne z Tycjanem (Pasterz i stary żołnierz). Około 1520 artysta przeniósł się do Padwy, gdzie był czynny gł. jako malarz (np. fresk Joachim i Anna w Scuola del Carmine), a jego ówczesna twórczość malarska świadczy o zależności także od Tycjana. W tym okresie był znany przede wszystkim jako autor drzeworytów i rysunków pejzażowych bliskich Tycjanowi, dzięki którym w sztuce weneckiej stał się popularny typ rozległego, panoramicznego krajobrazu o wysokim horyzoncie, z ruinami, domami, mostkami, krętymi drogami i strumieniami oraz górami w tle. Twórczość graficzna artysty oddziałała na następne pokolenie rytowników eur., później odwoływali się do niej m.in. P.P. Rubens i A. Watteau. W zbiorach pol. znajduje się Krajobraz z wioską i krytym przejściem nad jarem (Zakład Nar. im. Ossolińskich we Wrocławiu).
Justyna Guze
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia