Byrka Władysław, ur. 4 VI 1878, Sambor, zm. 27 IX 1941, Edynburg,
bankowiec;
Byrka Władysław
Encyklopedia PWN
1918–19 kier. Minist. Skarbu, wyraźnie sabotował działalność rządu J. Moraczewskiego (mimo że był członkiem tego gabinetu), 1920 dyr. Pol. Krajowej Kasy Pożyczkowej, 1920–24 dyr. Zakładu Kredytowego Miast Małopol. w Krakowie, 1929–36 dyr. Lwow. Izby Przem.-Handl.; od 1922 poseł do sejmu z listy PSL „Piast”, 1928 przeszedł do BBWR, pozostając posłem (do 1936); przewodniczący sejmowej Komisji Budżetowej (1922–27) i Komisji Skarbowej (1928–30), 1935–38 wicemarszałek sejmu; 1936–41 prezes Banku Polskiego, występował przeciwko dewaluacji złotego i zwiększeniu jego emisji; po wybuchu II wojny światowej ewakuował się wraz z Bankiem do Paryża, a potem do Londynu; 11 IV 1941 zwolniony ze stanowiska prezesa przez rząd RP na uchodźstwie.
