Boniek Zbigniew
 
Encyklopedia PWN
Boniek Zbigniew, pseud. Zibi, ur. 3 III 1956, Bydgoszcz,
piłkarz, pomocnik;
jeden z najlepszych piłkarzy w historii pol. piłki nożnej; 3-krotnie uczestnik mistrzostw świata (1978, 1982, 1986); pierwszy i jedyny Polak, który wywalczył Puchar Zdobywców Pucharów (1984 z Juventusem Turyn); jeden z dwóch Polaków, zdobywców Pucharu Europy (1985 z Juventusem); zdobywca „Brązowej Piłki” tyg. „France Football” dla trzeciego piłkarza Europy (1982); zwycięzca plebiscytu „Przeglądu Sportowego” na najpopularniejszego sportowca Polski (1982); 80-krotny reprezentant Polski (1976–88), dla której strzelił 24 bramki; 2-krotnie mistrz Polski (1981, 1982, z Widzewem Łódź), mistrz Włoch (1984) i zdobywca Pucharu Włoch (1983 z Juventusem); piłkarz Zawiszy Bydgoszcz (1966–75), Widzewa (1975–82), Juventusu (1982–85), Romy (1985–88). Po zakończeniu kariery zawodniczej trener, m.in. wł. Lecce oraz reprezentacji Polski (2002); 1999–2002 wiceprezes ds. marketingu Pol. Związku Piłki Nożnej; 2002 trener piłkarskiej reprezentacji Polski; od 2012 prezes Pol. Związku Piłki Nożnej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia