Bonaparte, Buonaparte,
wł. ród szlachecki wywodzący się z Lombardii;
Bonaparte
Encyklopedia PWN
z linii osiadłej w XVI w. na Korsyce pochodzili cesarze Francuzów Napoleon I i Napoleon III; rodzeństwo Napoleona I: JÓZEF (1768–1844), adwokat i sędzia w Ajaccio (Korsyka), deputowany do Rady Pięciuset, poparł Napoleona 18 brumaire’a (1799), król Neapolu 1806–08, następnie Hiszpanii 1808–13; po 1813 na emigracji w Stanach Zjedn., a od 1841 we Włoszech; LUCJAN (1775–1840), jako przewodniczący Rady Pięciuset ułatwił zamach 18 brumaire’a; min. spraw wewn. (1799) i poseł w Madrycie (1800); poróżniony z Napoleonem, odsunięty od godności i urzędów, osiadł w Rzymie; MARIA ANNA ELISA (1777–1820), od 1797 żona kpt. F. Bacciochi; 1805 otrzymała od Napoleona księstwo Lukki i Piombino, a 1809 Wielkie Księstwo Toskanii; LUDWIK (1778–1846), król Holandii 1806–10, ojciec Napoleona III; dążył do uniezależnienia się od Napoleona (który zmusił go do abdykacji); MARIA PAOLINA (1780–1825), od 1801 żona gen. Ch. Leclerca, a po jego śmierci, od 1803 żona ks. C. Borghese; 1806 otrzymała księstwo Guastalla; ukochana siostra Napoleona, towarzyszyła mu podczas zesłania na Elbę; MARIA ANNUNZIATA CAROLINA (1782–1839), od 1800 żona gen. J. Murata, od 1806 księżna Bergu, od 1808 królowa Neapolu; po 1815 nosiła tytuł hrabiny Lipona; HIERONIM (1784–1860), król Westfalii 1807–13, po upadku Napoleona na emigracji; 1847 wrócił do Francji: otrzymał tytuł marszałka (1848) i został przewodniczący senatu (1852).
