Blok

Blok,

awangardowe ugrupowanie artystyczne, działające 1924–26 w Warszawie, niemające statusu formalnego;

członkowie Bloku: H. Berlewi, M. Nicz-Borowiakowa, J. Golus, W. Kajriúksztis, K. Kobro, K. Kryński, E. Miller, A. Rafałowski, H. Stażewski, M. Schultz, W. Strzemiński, M. Szczuka, T. Żarnowerówna. Artyści skupieni w Bloku byli związani z lewicą społeczną; utrzymywali żywe kontakty z awangardą europejską. Pierwsza wystawa 1924 w Warszawie, następne w Bukareszcie, Rydze i Tallinnie. Program Bloku, nawiązujący do idei kubizmu, suprematyzmu i konstruktywizmu, był w Polsce pierwszym i konsekwentnym sformułowaniem zasad sztuki abstrakcyjnej; członkowie Bloku propagowali: nierozdzielność zagadnień sztuki i problemów społecznych (główną cechą dzieła sztuki powinna być jego użyteczność i dostępność dla szerokiej warstwy społeczeństwa), postulowali mechanizację procesu twórczego, zagadnienie formy uzależniali od funkcji przedmiotu i materiału, z którego został on wykonany, zdecydowanie odrzucali sztukę przedstawieniową i dekoracyjną; traktując sztukę jako całość, zajmowali się zarówno malarstwem, rzeźbą, architekturą i poezją, jak i zagadnieniami scenografii, drukarstwa, filmu, fotomontażu, sztuki użytkowej; malarstwo ich charakteryzowała płaskość form i uproszczenie kompozycji, rzeźbę — konstrukcyjne kompozycje przestrzenne; w rozwiązaniach architektonicznych sugerowali funkcjonalne, asymetryczne kompozycje bryły. Organ grupy: czasopismo „Blok”. Po rozwiązaniu Bloku część jego członków przeszła do ugrupowania Praesens.