Bloch Ernst
 
Encyklopedia PWN
Bloch
[blok]
Ernst, ur. 8 VII 1885, Ludwigshafen, zm. 4 VIII 1977, Stuttgart,
filozof niem., pochodzenia żydowskiego;
1933–48 na emigracji; 1948–57 profesor uniwersytetu w Lipsku, 1961–67 uniw. w Tybindze; twórca koncepcji zw. filozofią nadziei, wg której człowiek, mocą swych sił wewn., może dialektycznie przezwyciężyć zarówno wewn. niemożność, jak i uwarunkowania społ., co zbliża go ustawicznie do utopijnego celu wewn. wolności i swobody myślenia; gł. prace: Das Prinzip Hoffnung (t. 1–2 1954–59), Verfremdungen (t. 1–2 1962–64), Atheismus in Christentum (1968).
Bibliografia
S. MORAWSKI Ernst Bloch a problem religijności, Warszawa 1989, A. CZAJKA Człowiek znaczy nadzieja, Warszawa 1991.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia