Biebrzański Park Narodowy
 
Biebrzański Park Narodowy
rodzaj — park narodowy
nazwa — Biebrzański Park Narodowy
państwo — Polska, woj. podlaskie
rok założenia — 1993
powierzchnia — 59 223 ha, w tym 1 016 ha wód i 15 544 ha obszarów leśnych
Ochroną objęte są naturalne bagna, rozlewiska i torfowiska z całym bogactwem flory i fauny, tereny unikatowe w skali Europy; we florze (ponad 700 gatunków roślin naczyniowych) liczne relikty borealne i rzadkości, np. brzoza niska, wierzba lapońska, gnidosz królewski, niebielistka trwała (Sweertia), skalnica torfowiskowa, wełnianeczka alpejska (Trichophorum), turzyca życicowa; w faunie ptactwo wodne, łoś, wilk, bóbr, cietrzew, batalion, rycyk (Limosa limosa); pod ochrona scisłą Czerwone Bagno — dawny rezerwat utworzony 1924 dla ochrony łosia; Biebrzański Park Narodowy został 1995 wpisany na Listę Konwencji Ramsar jako obszar wodno-błotny o światowym znaczeniu.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Biebrzański Park Narodowy fot. W. Dembek/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Kotlina Biebrzańska, bagna w okolicach Osowca.fot. P. Fabijański/ProPress/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Torfowisko niskie, Kotlina Biebrzańskafot. M. Piegat/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Czerwone Bagno fot. P. Fabijański/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Biebrzański Park Narodowy, rozlewisko w okolicy Laskowcafot. A. Szymański/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia