Biebrzańska, Kotlina,
rozległe, zabagnione obniżenie w północnej części Niz. Północnopodlaskiej otoczone od wschodu, południa i zachodu wysoczyznami Białostocką, Wysokomazowiecką i Kolneńską, od północy — Pojezierzem Ełckim i Równiną Augustowską;
Biebrzańska, Kotlina
Encyklopedia PWN
w czasie zlodowacenia Wisły odpływały tędy wody z topniejącego lodowca; po ustaniu intensywnego przepływu wód powstała gruba warstwa torfu; obecnie są to największe w środkowej Europie tereny bagienne, zachowane w naturalnym stanie; miejscami — ponad poziomem bagien — wznoszą się piaszczyste równiny tarasowe z wydmami (często zalesionymi); łąki i pastwiska; gł. rz. Biebrza (wyzyskiwana wraz z prawym dopływem Nettą jako fragment Kanału Augustowskiego), w południowej części regionu — Narew; 1993 na obszarze K.B. utworzono Biebrzański Park Nar.; region słabo zaludniony.
