Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy
 
Encyklopedia PWN
Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy,
utworzona 1907 przez Tow. Biblioteki Publicznej ze zbiorów Czytelni Nauk. (zał. 1890);
do 1913 kierował nią S. Dickstein, 1913–37 — F. Czerwijowski; działający w Bibliotece Inst. Bibliograficzny (1907–13) nawiązał 1909 współpracę z Międzynar. Instytutem Bibliograficznym (Międzynarodowa Federacja Informacji i Dokumentacji); 1914 otrzymała własny gmach; 1924–40 mieściła księgozbiór Muzeum Społ.; 1928 przeszła pod zarząd miejski i przyjęła obecną nazwę; w latach 30. zorganizowała sieć filii; 1938 utworzyła Muzeum Książki Dziecięcej; w czasie II wojny światowej straciła ok. 80% księgozbioru centralnego; prowadzi prace badawcze gł. nad literaturą dla dzieci w bibliotekach; specjalizuje się w varsavianach (Ośr. Wiedzy o Warszawie zał. 1962); własne publikacje; 1992–98 wprowadzano komputerowy system biblioteczny MAK, a od 1998 — system ALEPH; 1999 zbiory liczyły ok. 1,3 mln jednostek bibliotecznych, w tym 150 tys. — zbiorów specjalnych..
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia