Benisławska Konstancja

Benisławska Konstancja, z domu Ryk, pierwotnie von Rück, ur. 6 I 1747, zm. 8 XI 1806, Witebszczyzna,

poetka;

przez zamążpójście związana z rodziną Benisławskich, osiadłą w Inflantach pol.; opublikowała cykl modlitw poet. i wierszy medytacyjnych Pieśni sobie śpiewane (1776), zawierający parafrazy Modlitwy Pańskiej, Pozdrowienia anielskiego, a także rel. pieśni okolicznościowe; połączenie motywów renes. i barok. oraz dynamika i siła uczuć zawarta w utworach włącza je do wielkiej tradycji liryki inspirowanej psalmami bibl.; Benisławska jest przypisywany także modlitewnik Nabożeństwo ku największej chwale Boga (1771).