Bazyli Wielki
 
Encyklopedia PWN
Bazyli Wielki, święty, ur. 329, Cezarea Kapadocka, zm. 1 I 379, tamże,
brat św. Grzegorza z Nyssy, teolog, biskup; jeden z trzech tzw. Ojców Kapadockich, Doktor Kościoła.
Jeden z 3 Ojców Kapadockich, Doktor Kościoła; brat św. Grzegorza z Nyssy; 358 przyjął chrzest, podejmując wkrótce życie mnisze; od 370 biskup Cezarei i metropolita Kapadocji; przeciwnik arianizmu; jego dzieła przyczyniły się do sformułowania dogmatu o Trójcy Świętej; twórca jednej z pierwszych reguł zakonnych (opartej na założeniach cenobityzmu), która przetrwała w Kościołach wschodnich do czasów współcz. (bazylianie) oraz tekstu liturgii mszalnej dotąd używanej (10 razy w roku) w obrządku bizant.; gł. traktaty: Przeciw Eunomiuszowi, O Duchu Świętym (wyd. pol. 1999); w języku pol.: Wybór homilii i kazań (1947), Listy (1972), Wstęp do zarysu ascezy, O sądzie Bożym, O wierze, Reguły moralne (1994), Reguły dłuższe, Reguły krótsze (1995).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia