Bali
 
Encyklopedia PWN
Bali, Pulau Bali,
wyspa w Indonezji w archipelagu Małych Wysp Sundajskich, między wyspami Jawą i Lombok;
tworzy wraz z wyspą Nusa Penida prowincję Bali; powierzchnia 5,6 tys. km2; 3,9 mln mieszk. (2010), głównie Balijczycy. W północnej części góry wulkaniczne (wysokość do 3142 m — czynny wulkan Agung), na południu aluwialna nizina; klimat podrównikowy wilgotny; średnia temperatura miesięczna 25–27°C, roczne opady 1400–1700 mm; pora sucha w sierpniu i wrześniu; roślinność pierwotna (lasy monsunowe okresowo bezlistne, w górach wiecznie zielone) zastąpiona przeważnie przez wtórne zbiorowiska trawiaste i uprawy; potężne baniany (waringin) są czczone przez Balijczyków jako święte drzewa. Najważniejsze uprawy: ryż (ok. 1/4 areału sztucznie nawadniana), palma kokosowa, kawa, drzewa owocowe, trzcina cukrowa; chów bydła bali, trzody chlewnej; pozyskiwanie drewna tekowego. Rozwinięta turystyka (corocznie Bali odwiedza ponad 200 tys. turystów); międzynarodowy port lotniczy Ngurah Rai; główne miasta: Denpasar (ośrodek administracyjny), Singaraja, Klungkung. Stary ośrodek indonezyjskiej kultury i sztuki ukształtowany w wyniku syntezy rodzimego animizmu i elementów hindusko-buddyjskich, w IX w. przejętych z południowych Indii. Sztuka Bali odznacza się niezwykłym bogactwem ornamentyki (motywy figuralne, roślinne, twory fantastyczne), obejmuje architekturę sakralną, malarstwo świątynne na tkaninach, rzeźbę w kamieniu i drewnie, tkactwo, batik, płatnerstwo, złotnictwo i wayang (teatr cieni). W latach 30. XX w. pod wpływem osiadłych na Bali malarzy europejskich pojawił się nowy styl, inspirowany sztuką Zachodu, oraz nastąpiła istotna zmiana stosunku do sztuki miejscowych artystów (m.in. w Ubud utworzono Szkołę Młodych Malarzy); obecnie sztuka Bali rozwija się dwutorowo — odwołując się do własnej tradycji oraz transponując wzory z Zachodu.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Bali, święta góra Agung (Indonezja)fot. R. Niedzielski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Batur, kaldera wulkanu na wyspie Bali — wys. 1717 m fot. T. Komornicki/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia