Bahriany Iwan
 
Encyklopedia PWN
Bahriany Iwan, ur. 15 X 1907, Kuzemin (pow. Ochtyrka, obwód sumski), zm. 25 VIII 1963, RFN,
pisarz ukraiński;
autor zbioru wierszy Do meż zakazanych (1927), powieści poet. Skelka (1930), poematów Mongolia (1927) oraz Ave Maria (1929), Zołotyj bumerang (1946); B. uprawiał zarówno lirykę refleksyjną, jak i satyryczną; dwukrotnie aresztowany, skazany na 5 lat łagru (powodem oskarżenia była Skelka); 1945 emigrował; autor utworów poświęconych stalinowskiemu terrorowi na Ukrainie: powieści przygodowej Tyhrołowy (1944), powieści o zdradzie i wierności Sad Hetsymanśkyj (1950) i dramatów: Morituri (1947), Generał (1947), Rozhrom (1948); B. napisał też pamflet Czomu ja ne choczu powertatysia do SSSR?, przełożony na język ang., fr., hiszp.; powieść Ohnenne koło. Powist' pro trahediju pid Brodamy (1953) poświęcił pamięci żołnierzy, którzy zginęli w bitwie pod Brodami (1944).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia