Bagirmi,
grupa ludów afryk. (m.in. Barma, Baka, Kuka, Sara) zamieszkujących południowy Czad i pograniczne rejony Sudanu oraz Rep. Środkowoafryk.;
Bagirmi
Encyklopedia PWN
ok. 1,1 mln (lata 90. XX w.); języki z grupy szari-nil rodziny nilo-saharyjskiej; B., zislamizowani już w XVI w., zachowali wiele cech rodzimej religii i kultury negroidalnej; podstawą utrzymania jest uprawa prosa, sorga, fasoli i bawełny, hodują też owce, kozy, dawniej także konie; w XVI w. współtwórcy (razem z Fulanami i Arabami Szoa) państwa Bagirmi; założyciel państwa Birmi-Benasse, pochodzący z plemienia Kenga, doprowadził do islamizacji i znacznej arabizacji jego elit; okres świetności państwa B. przypadł na XVIII w., kiedy stało się regionalną potęgą w handlu niewolnikami; w następnym stuleciu uzależniło się od państw: Bornu i Wadaj; od 1900 tereny zamieszkane przez B. przeszły pod władanie Francji.
