Bagdadzki Pakt
 
Encyklopedia PWN
Bagdadzki Pakt, Organizacja Paktu Bagdadzkiego, ang. Baghdad Pact, Baghdad Pact Organization (BPO),
sojusz polit.-wojsk. utworzony na podstawie układu zawartego 24 II 1955 przez Irak i Turcję w Bagdadzie, do którego 1955 przystąpiły też: W. Brytania, Pakistan i Iran;
jego celem było rozszerzenie działań istniejących już bloków wojsk.-polit. NATO i SEATO oraz utrzymanie wpływów USA i Wielkiej Brytanii na Bliskim Wschodzie, ze względu na bezpośrednie sąsiedztwo z państwami komunist. i krzyżowanie się w tym regionie gł. szlaków komunikacji mor. i powietrznej łączących Europę, Azję i Afrykę; 1959, po wystąpieniu Iraku, nazwany Organizacją Paktu Centralnego (ang. ‘Central Treaty Organization’, CENTO) z siedzibą w Ankarze; rozbieżności między czł. CENTO a USA i Wielką Brytanią dotyczące interpretacji celów i zadań paktu doprowadziły 1979 do wystąpienia Iranu, Pakistanu i Turcji, co spowodowało rozwiązanie paktu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia