Azory
 
Encyklopedia PWN
Azory, Açores,
archipelag w północnej części Oceanu Atlantyckiego, stanowi region autonomiczny Portugalii;
oddalone ok. 1500 km na zachód od wybrzeży Europy, powierzchnia 2,3 tys. km2, 246 tys. mieszkańców (2011); ośrodek administracyjny Ponta Delgada; główne wyspy: São Miguel (759 km2), Pico (446 km2), Terceira (396 km2), São Jorge (246 km2), Faial (173 km2), Flores (143 km2). Powierzchnia górzysta (najwyższy szczyt na wyspie Pico, 2351 m); klimat pozwrotnikowy morski; uprawa winorośli, pszenicy, kukurydzy, ziemniaków, drzew owocowych; hodowla bydła mlecznego; rybołówstwo; rozwinięta turystyka (liczne kąpieliska i uzdrowiska klimatyczne). Azory leżą na skrzyżowaniu transatlantyckich szlaków komunikacji morskiej (porty bunkrowe) i lotniczej; główne miasta: Ponta Delgada (São Miguel), Angra do Heroísmo (Terceira) i Horta (Faial).
Historia. Prawdopodobnie odwiedzane w starożytności przez Kartagińczyków, a w średniowieczu przez Arabów i Normanów, pozostały nie zamieszkane do ich ponownego odkrycia 1427 przez Portugalczyków, którzy ok. 1432 rozpoczęli kolonizację; po 1466 osadnictwo flamandzkie; ważna stacja morska dla statków przepływających przez Ocean Atlantycki; w czasie obu wojen światowych alianckie bazy lotnicze i morskie, których prawo użytkowania mają od 1951 Stany Zjednoczone; od 1976 częściowa autonomia, rozszerzona 1980 (uprawnienia organów regionalnych w zakresie zarządzania gospodarką i finansami archipelagu).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia