Auderska Halina
 
Encyklopedia PWN
Auderska Halina, ur. 3 VII 1904, Odessa, zm. 21 II 2000, Warszawa,
pisarka;
uczestniczka akcji „N” (redaktor i współautorka zbioru wspomnień Akcja „N” 1972); 1962–69 zast. redaktora nacz. Słownika języka polskiego (t. 1–11 1958–69); 1972–78 wiceprezes ZLP, 1983–86 prezes nowo utworzonego ZLP, od 1986 prezes honorowy; w powieściach zapis dram. przeżyć i losów ludzkich, gł. z czasów II wojny światowej oraz powojennej odbudowy: Jabłko granatu (1971), dylogia Ptasi gościniec (1973) i Babie lato (1974), Miecz Syreny (1980); ponadto powieść hist. o królowej Bonie Smok w herbie (1983), mikropowieść psychol. Zabić strach (1986), utwory sceniczne, słuchowiska; 1984 otrzymała nagrodę państw. I stopnia.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia