Arpadowie
 
Encyklopedia PWN
Arpadowie,
dynastia węgierskich książąt (889–1001) i królów (1001–1301), założona przez Arpada;
pod rządami Arpadów Węgry przyjęły (997) chrześcijaństwo i stały się znaczącym państwem środkowowschodniej Europy; Arpadowie uczestniczyli aktywnie w polityce europejskiej w XI–XIII w., biorąc udział w walce cesarstwa z papiestwem po stronie Rzymu, w ruchu krucjatowym, w rywalizacji Przemyślidów z Habsburgami; pod panowanie Arpadów dostały się w X–XI w. Słowacja i Siedmiogród oraz, w ramach unii personalnej, Chorwacja (1102–05); nie powiodły się natomiast ich zabiegi o hegemonię na Bałkanach i o przyłączenie do Węgier Styrii, Karyntii oraz Rusi Halickiej; dynastia Arpadów wygasła na Andrzeju III (1290–1301).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia