Armia Polska na Wschodzie 1942–44 (APW),
związek operacyjny Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie utworzony z połączenia Wojska Polskiego na Środkowym Wschodzie i ewakuowanej Armii Polskiej w ZSRR 1941–42.
Armia Polska na Wschodzie
Encyklopedia PWN
Formowana głównie w północno-wschodnim Iraku (osłaniała zagłębie naftowe Mosul–Kirkuk), w październiku 1942 liczyła ok. 74 tysięcy żołnierzy i 4,5 tysięcy junaków i ochotniczek Pomocniczej Służby Kobiet; w jej skład wchodziły 4 dywizje: 3. Strzelców Karpackich, 5. Kresowa Piechota, 6. Lwowska Piechoty i 7. Piechoty oraz Centrum Wyszkolenia Armii i in. jednostki; dowódca generał W. Anders; w VI 1943 z jej składu wydzielono jednostki Drugiego Korpusu Polskiego, a Dowództwo APW przekształcono w Dowództwo Jednostek Wojskowych na Środkowym Wschodzie (VIII–XII 1944 nazywane III Korpusem).
