Andriolli Michał Elwiro, ur. 2 XI 1836, Wilno, zm. 23 VIII 1893, Nałęczów,
rysownik, ilustrator i malarz;
Andriolli Michał Elwiro
Encyklopedia PWN
studiował w Moskwie, Petersburgu (1855–57) i w Akad. Św. Łukasza w Rzymie (1860); uczestnik powstania styczniowego 1863–64; od 1871 działał gł. w Warszawie jako ilustrator czasopism („Kłosy”, „Biesiada Literacka”, „Tygodnik Ilustrowany”) i książek, m.in. ilustracje do Marii A. Malczewskiego (1874–75), Balladyny i Lilli Wenedy J. Słowackiego (1879–91), Starej Baśni (1876) i Kunigas (1882) J.I. Kraszewskiego; 1883–86 przebywał w Paryżu; 1881–82 i 1889 oprac. wiele gwaszy-ilustracji do Pana Tadeusza A. Mickiewicza; malował obrazy rel. dla kościołów w Kownie (1891–92), Karczewie (Chrystus w grobie przed 1877) i Nowogrodzie Wielkim (1893–94), i ikony dla cerkwi (Wiatka, Kukarka); autor tekstów i ilustracji, m.in. Z przejażdżki po kraju („Kłosy” 1886).
